De buurvrouw had wonden op haar handen en ik had gezien dat er al een paar dagen dezelfde pleisters op zaten. Ik besloot om nieuwe pleisters te brengen in de avond. Het was al donker en toen ik in de buurt van haar huis kwam, zag ik de buurjongen die geestelijk niet helemaal in orde is, aarzelend weglopen toen hij me zag.
De buurvrouw wilde er nu geen nieuwe pleisters op, dat deed ze morgen wel, want ze moest nu eerst naar de schapen. Ze stond inderdaad klaar om naar beneden te gaan. Had ik even geluk, kon ik gauw weer weg.
Stiekem
Buiten op het pad stonden nu twee jeeps en ik zag twee schimmen met een geweer over de schouder, de buurjongen was er ook bij. Ze liepen naar beneden. Ik vond het er allemaal een beetje stiekem uit zien en liep bijna op een holletje naar huis.
Volgens Henk zouden ze wel eens op wilde zwijnen kunnen gaan jagen. En ja hoor, een poosje later hoorden we vier schoten, we hoopten dat de buurvrouw het had overleefd, ze was immers bij de schapen.
De volgende dag kregen we uitgebreid verslag van haar en de buurjongen. Er waren twee wilde zwijnen geschoten en een daarvan kwam bij het gezin van de buurjongen in de diepvries. Volgens de buurvrouw hadden de mannen vergunning.
Storm en regen
De volgende dag was het weer ineens omgeslagen, storm en regen! Waar was de zon die gisteren nog zo uitbundig scheen? Met storm komt meestal het probleem dat de stroom uitvalt, nu dus ook.
Daar kwam de buurvrouw al aan om te vertellen dat er geen stroom was, misschien wisten wij het nog niet!
Uit de bergen kleding in haar huis had ze een regenoutfit opgediept! Geruit hoedje, driekwart leren jas die veel te groot was en laarzen. Het was zo’n grappig gezicht, dat we er wel om moesten lachen, ze lachte vrolijk mee. Het was een schilderij waard.
Ze wilde niet binnenkomen maar ze moest wel want het begon heel hard te regenen. Ze had al met de storingdienst gebeld, dan hoefden wij dat ook niet meer te doen. Na weer vele verhalen over familie, een broer van die, heeft zoveel kinderen, werken daar en daar, er kwam weer geen einde aan. Uiteindelijk hebben we haar er bij wijze van spreken uitgezet, en keerde de rust weer.
Even later kwam er een auto van de storingsdienst voorbij. ‘Inspecteur de Cock en Vledder’ (buurvrouw en de buurjongen) kwamen gelijk naar het kruispunt, druk pratend en gebarend. Maar al wat er kwam… geen stroom.
Kaarslicht
In de avond dan maar uit eten, we konden immers niet koken op de elektrische kookplaat. Toen we terug kwamen was er nog geen stroom, het was aardedonker, de straatverlichting deed het ook niet natuurlijk.We hebben gescrabbeld bij kaarslicht en zijn maar op tijd naar bed gegaan.
Al met al heeft de stroomstoring meer dan 24 uur geduurd. Voor ons natuurlijk alleen maar lastig, maar voor de mensen met diepvriezers was het wel een probleem. Bij de buurvrouw liep het water uit de diepvries door de keuken. En hoe zou het afgelopen zijn met het wild zwijn in de diepvries?
Wat een geinig verhaal weer. Ach die arme buurvrouw dat het water uit de vriezer liep. Als ik het zo lees zou ik geen hap binnen kunnen krijgen. Ze zou bij mij niet hoeven komen. Was het weer later nog opgeknapt? Niet te hopen dat de regen lang geduurd heeft.
Ik heb weer genoten van je verhaal. Ontzettend leuk geschreven. Wat mij betreft mag het veeeeel langer hoor.
Bedankt Gerda dat ik mee mag genieten.
groetjes van Anja
Hallo Gerda en Henk,
Jullie maken wat mee zeg! en wat kun je mooi schrijven. Ik beleef het verhaal net alsof ik er zelf bij ben geweest! Mijn complimenten.
Ik wil jullie een zalig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar wensen… met een gouden randje! Geniet van iedereen die jullie lief zijn!
Groetjes van Arnica en de kids.
Het is heel leuk om dit te lezen Gerda, jammer genoeg is dit echt bekend terein. Laten we hopen dat de Elec. Maatschappij eens bij de pinken komt.
Groetjes Gerda