Sinds een maand of vijf woon ik, samen met mijn vriendin, in Aveiro. Na een goed jaar vrijwilligerswerk en rondreizen in Portugal zijn we gecharmeerd geraakt van deze gezellige universiteitsstad. Er is hier van alles te doen, het strand is om de hoek en de stad is groot genoeg voor zijn dagelijkse bijzonderheden. Daardoor voel ik me er steeds meer thuis.
In Amsterdam, waar ik jaren gewoond heb, vielen die dagelijkse bijzonderheden me niet meer op. De zwerver die de Z-magazine verkocht bij de supermarkt en me elke keer weer vriendelijk ‘goedendag’ wenste. Tram 25, die knarsend vanaf de Ceintuurbaan de Ferdinand Bolstraat opdraaide, de toeristen die schichtig over het fietspad liepen en de enthousiaste bloemenverkoper op de Albert Cuyp, die luidkeels zijn tulpen aanprees. Het was – voor mij – zoals het was: het dagelijkse leven.
Na anderhalf jaar als buitenlander in Portugal ben ik die dagelijkse bijzonderheden weer enorm gaan waarderen en word ik er blij van. Helemaal nu ik de taal steeds machtiger word. De slager die een praatje maakt over FC Porto en ondertussen vervaarlijk met een scherp mes zwaait en zegt dat hij het varkensvlees graag in blokjes voor me snijdt. De uitbater van de koffiebar, iets verderop, die me vriendelijk bom dia toewenst. En als hij buiten staat mijn hand erbij schudt alsof ik er al jaren vaste klant ben. Mijn docent Portugees, die ik steeds beter begrijp. Zo goed zelfs, dat ik onderhand weet dat hij na twee keer uitleggen nog rustig twee keer hetzelfde kan zeggen. Overigens is dat een eigenschap van meer Portugezen, is me opgevallen.
Aveiro is ook groot genoeg voor een zwerver, die de kraai van een haan tot in de puntjes geperfectioneerd weet uit te krijsen. Inclusief de uithaal aan het einde, met net wat meer lucht dan geluid. Onze ‘eigen’ zwerver inmiddels, die als een enthousiaste bloemenverkoper op volle kracht zijn product probeert te verkopen. Bijna dagelijks loopt deze Galo de Aveiro ergens heel dichtbij ons slaapkamerraam van ons appartement te kraaien. Heerlijk!
Tja..
Wij zijn in mei een weekje in Aveiro geweest bij familie van een vriendin.
Wat een gastvrijheid..
De dames kunnen voor 7 euro hun kapsel laten modelleren ..dat doen ze dan ook trouw iedere week….(wat een straf..hahah)
Ps. Peter, wij hadden geen email bij handen die week, heel erg jammer, we hadden graag een biertje met jullie gedronken!
Hoi Peter,
wat gezellig al die stukjes die je over Aveiro schrijft, hoop dat je het nog lang volhoud want ik geniet er iedere keer weer van.
Hartelijke groet,
Lenie Exaltus