Ooit met de Intercidades trein gereisd? Je moet tevoren een kaartje kopen, online of aan het loket. Je stoelnummer en het nummer van je rijtuig staat er op vermeld. Als de trein aankomt moet je goed opletten: Het nummer van het treinstel kun je vinden als je je hoofd snel meebeweegt met de aanstormende trein. Vlak naast de deur kun je vaak het rijtuignummer ontwaren. Dan is het rennen naar jouw wagon.
Maar dan? Eenmaal binnen in de trein begint het zoeken naar je stoel. Meestal met bagage aan de hand en op de rug (de Intercidades rijdt… tussen grote steden, dus grote afstanden, dus vaak bagage), en je kaartje in de mond of, in het gunstigste geval, tussen pink en vierde vinger. Je kijkt omhoog en dan begint de chaos! Links? Nummer 16, 14, 27, 25 naast elkaar…. Nee daar zit mijn stoelnummer niet bij.
Rechts dan? 11, 12, 18, 21, 23? Ook niet! Zucht! Je kijkt om in verwarring.
Achter je staat een kleine stevige dame met grijs haar, zwarte kleren en twee zware plastic tassen in haar handen. Maar wat je vooral ziet is het iets schuine hoofd, de verwijtende blik in haar ogen. ‘Opschieten, joh!’ Achter haar drommen de andere treinreizigers ongeduldig naar voren.
Als je geluk hebt kom je onderweg niet andere vreemdelingen met koffers tegen, die aan de zelfde wanhoop ten prooi zijn gevallen, maar aan de andere kant van het treinstel zijn begonnen te zoeken.
Patroon of logica?
Ikzelf kwam er na enige keren achter dat er een zeker patroon in de chaos bestaat: De tientallen lopen logisch op in het rijtuig: Eerst de tienen, dan twintigers, dertigers enzovoort. Maar binnen de blokken van acht stoelen in een tiental lopen de nummers op, springend van de ene kant van de trein naar de andere en terug.
Op het internet werd ik niet wijzer. Geklaag over de onlogische volgorde, maar geen uitleg over het waarom.
Dan maar naar het loket en de beambte van ons treinstation. “Senhor Carlos, kunt u me vertellen waarom?” Nee, dat kon hij niet. De nummering van de Intercidades bestaat al twintig jaar op de zelfde manier, zei hij. Ook de Alfa heeft hetzelfde nummerpatroon. Er moest wel een logica zijn. Maar hij en ik kwamen er niet uit.
Is er iemand onder de lezers die een uitleg heeft?
Verder klaag ik weinig over de kwaliteit van het reizen met de trein. Goed, een jaar lang reed de trein over de drie hoge bruggen bij Luso met een tergende snelheid van 5 kilometer per uur. Lagen de versplinterde bilzen verontrustend naast het spoor. Kwamen we consequent 30 minuten te laat aan. Maar het personeel is vriendelijk, de stoelen zijn comfortabel, de prijs is goed, zeker als je Senior bent. Wél rekening houden met vertraging. Dát is Portugal.
Mijn stoelnummer? Die kan ik nu langzamerhand gemakkelijk vinden.
Zo herkenbaar. Ik reis al jaren met de trein, en heb vele kilometers zitten bedenken wat de reden voor die bizarre nummering kon zijn.
Antwoorden op mijn vraag:
Sei lá!, boa pergunta! , via een man die wist dat dit uit de tijd was toen er nog coupé’s bestonden, tot een uitleg van een wiskunde student waarbij ik dacht dat hij het over de quantum theorie had…….
In ieder geval zit er niet een simpele logica achter die IK kan begrijpen.
Verder, een pluim voor de spoorwegen, comfortabel, snel, wifi, vriendelijk personeel en eigenlijk elke keer jammer dat ik uit moet stappen.
Samen met de rede de expressos (en de tegenwoordige shuttle bus in Porto, in 20 minuten bij het vliegveld) heb ik weinig redenen om met de auto naar Coimbra, Lissabon of Porto te gaan.
Dank, Arlette voor je reactie. Ik was gecharmeerd van de gedachte dat de Intercidade een moderne ‘ Occident Express’ is, waar de restanten van de coupés nog te bespeuren zijn.
Ik reis helaas nooit met de trein, maar begrijp van het nummering voorbeeld in het verhaal al helemaal niets laat staan in de trein. Naar mijn idee is LUGAR: 16 op het kaartje hetzelfde als NUMMER 16 in de tekst. Geen wonder.
Als wiskundige én Portugalliefhebber voelde ik mij direct uitgedaagd door dit probleem, dat kunt u zich voorstellen. Er zit wel degelijk systematiek in de nummering, maar de logica ervan ontgaat mij nog (?). Ik kan hier niet reageren met een plaatje, dat zou mijn uitleg vereenvoudigen.
Waar het op neerkomt is dat je de wagon in de breedterichting in blokken van acht moet verdelen. Binnen zo’n blok wordt elke keer eenzelfde tocht tussen de gemaakt. Je begint rechtsboven en dan …. Ik vind het opvallend dat dit zo werkt, er lijkt dus wel degelijk over nagedacht. Maar hoe? Geen idee.
Dank, Hans, voor je uitleg en het delen van je verbazing over het onbegrijpelijke , speciaal als wiskundige. We gaan dit raadsel oplossen ?!
Er wordt aan het raadsel gewerkt. Zie http://wp.me/p2JB0y-48w
Inderdaad het gaat om blokken van 8 stoelen. Het aantal blokken is nooit meer dan tien, zodat de stoelnummers nooit boven de honderd uitkomen. ieder blok heeft exact dezelfde (verspringende) nummering. Vraag gewoon aan je (portugese ) medepassagier wat daarbij de systematiek is. niet bang zijn! Zij weet het anders keek ze je niet verwijtend aan. Bij het loket zitten de domme mensen.
De nummering houdt in elk geval de geest scherp!