Een bacalhaoada vindt plaats op een verdord voetbalveld en je eet onder het genot van tralala-muziek aan zelf mee genomen gammele tafeltjes en krukjes, 3 prachtige aardappelen met olijfolie en knoflook en een flink stuk vis met heel veel graten en je drinkt azijn…Portugese folklore pur sang.
Een gezellig samenzijn met (bijna) alle inwoners van het dorp Secarias waarbij ook vrienden van buiten het dorp van harte welkom zijn. Het eten wordt bereid op het plaatselijke voetbalveld. Iedereen neemt eigen tafels, stoeltjes, borden en bestek mee. Na afloop draagt iedereen wat bij aan de kosten. Wat overblijft gaat in de pot van de feestcommissie.
Eerst worden in traditionele ijzeren potjes op een houtvuur op de grond de aardappels (natuurlijk uit de moestuinen van dorpsbewoners) gekookt. Als de aardappels bijna gaar zijn gaat de (voor gespoelde en geweekte) bacalhau (stokvis) in de potten. Dan wordt het geserveerd met een hele teen knoflook die met de vuist (au!) wordt geplet en een royale scheut olijfolie.
De wijn vloeit rijkelijk uit een groot (bier)vat en is ook door iemand uit het dorp gemaakt. Beetje zuur ja, dat wel, maar dat is bijna alle huisgemaakte wijn hier. Daardoorheen proef je ook veel fruit, zon en zomer en er zit meestal weinig of geen sulfiet in.
