Ongeveer 300 jaar voor Christus bedacht generaal Hannibal Barkas uit Carthago een bijzondere krijgslist om Rome aan te vallen. Met zijn soldaten en krijgsolifanten trok hij via Spanje over de Alpen en dan Rome binnen.

Van gastcolumnist Wim van Keimpema

In die tijd werd er aangevallen vanuit de Middellandse Zee, dus Rome was totaal verrast door deze frontale inval. Het inzetten van krijgsolifanten was misschien wel de sleutel tot de overwinning. In die tijd werden olifanten gebruikt bij de oorlogsvoering vooral om zware lasten te vervoeren. Olifanten, zowel het mannetje als het vrouwtje, zijn sterk. Ze hebben een flink en krachtig hart dat zo’n 25 kilo weegt en 28 slagen per minuut telt.

Kunst

Deze krijgsolifanten en de navolgende generaties werden gevoed met artisjokken, met hart en al. Tenminste, dat is mijn veronderstelling omdat Romeinen en ook Grieken toen al artisjokken aten. De artisjok, het hart, wordt nog steeds gegeten en dient als inspiratie voor een kunstenaar als James Vicari.

Marmer

Mogelijkerwijs zijn de  nakomelingen van de  olifanten van Hannibal ingezet als werkkrachten in de marmergroeven van het dorpje Carrara aan de voet van Apuaanse Alpen, vlak bij de Toscaanse kust.

Marmergroeve Carrara. Foto Lucarelli

Michelangelo

De bekende beeldhouwer Michelangelo (1475-1564) kwam vaak in Carrara om zijn marmer uit te zoeken. Zijn idee namelijk is dat een beeld reeds in het marmer verborgen zit en dat de vaardige hand van de beeldhouwer het slechts uit het marmer moet bevrijden. Michelangelo  schreef de poëtische woorden:

“De grootste kunstenaar kan niet verzinnen, dat niet vooraf al in steen bestaat, maar als zijn hand niet met zijn geest meegaat, zal hij het nooit van ’t ruwe marmer winnen.”

Atlas slaaf. Michelangelo. Foto Yair Haklai

Een bekende en vaardige Portugese beeldhouwer, António Nogueira, houdt er dezelfde filosofie op na als Michelangelo.

António Nogueira

Portugal is het land waar mijn vrouw en ik graag vertoeven en wel in de stad Figueira da Foz, een kleine havenstad aan de rivier Mondego, Midden-Portugal. Regelmatig gaan wij met onze auto naar Lavariz, Carapinheira, een dorp in de buurt  Hier heeft António Nogueira een prachtig huis voor zijn gezin en een eigen atelier gebouwd. Hij is geboren op 1 maart 1967 in Seia, vlak bij de Spaanse grens. Evenals Michelangelo herkent António aan het marmer waar hij een hart of beeld uit kan halen.

Uit omvangrijke blokken steen of marmer creëert hij grote beelden, die geplaatst worden op rotondes en plantsoenen.

Mensenhart

António heeft uit een blok marmer, waarschijnlijk uit de groeven van Carrara, het symbool van een mensenhart gemaakt. Dat staat nu in onze tuin. De marmeren kunstwerken van Michelangelo zijn nog tot vandaag in goede staat. Op basis hiervan zou António’s marmeren hart best wel eens 400 jaar in het bezit van onze nabestaanden kunnen blijven.

Hart uit marmer. António Nogueira. Foto Wim van Keimpema

Een mensenleven

Het hart van een olifant weegt 25 kg en dat van een mens ongeveer 250 gram. Dankzij de hart-longmachine, een uitvinding van professor dr. Willem Johan ‘Pim’ Kolff kunnen chirurgen hartoperaties uitvoeren en de levensduur van het menselijk hart verlengen. Professor Kolff  heeft veel onderscheidingen gekregen. Hij  heeft in 1985 een plaats gekregen in:  ‘The American Inventor’s Hall of fame’.

Vergankelijkheid. Foto Rob Oo

Maar biologische harten zijn vergankelijk, de een blijft langer functioneren dan de ander. É a vida.

Dit verhaal is fictief. Ik heb de werkelijkheid zoals hierboven beschreven niet historisch noch wetenschappelijk getoetst.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *