In het dorpje Ancas (bij Anadia, in de Bairrada wijnstreek in Midden Portugal), wordt elk jaar een bijzondere race met ezels gehouden. De race is het hoogtepunt van het jaarlijkse zomerfeest van Ancas. Dit jaar was de race op 17 augustus. Naast de inwoners komen er ook veel mensen van buiten de streek naar de ezelrace kijken. Wij waren er bij.

Traditie

De traditie bestaat al ruim 50 jaar. Oorspronkelijk reed iedereen op zijn eigen ezel. Maar het aantal ezels neemt af. Bijna iedereen heeft de ezel al vervangen door een tractor. Tegenwoordig haalt iemand van de feestcommissie met een veewagen ezels op bij boeren in de omgeving. De boer leent zijn ezel en krijgt hiervoor een kleine vergoeding uit de feestkas. Zo stonden er dit jaar, naast de drie ezels uit het eigen dorp, toch in totaal 18 ezels klaar op het voetbalveld van het dorp.

Wie deel wil nemen als “ruiter” kan zich opgeven bij de feestcommissie. Meestal zijn er veel meer gegadigden dan ezels. Dit jaar echter moest er nog op het laatste moment geronseld worden omdat er nog ezels over waren. Uiteindelijk waren er 16 gegadigden, en er reden dus 16 ezels mee.

Elke deelnemer mag zelf een ezel uitkiezen. Dat gebeurde op het voetbalveld, waar de ezels rustig stonden te grazen.

Drie eigenaars met hun ezels voordat de ezelrace begint
Drie eigenaars met hun ezels op het voetbalveld. Foto Winy Schalke
Interview met een deelnemer aan de ezelrace
Een deelnemer wordt geïnterviewd door een verslaggever van het SIC tv-journaal. Foto Winy Schalke

Startsein

Als iedereen een ezel heeft begint de race, in de hoofdstraat van het dorp. Het startsein voor de race moest het dit jaar zonder knallende vuurpijlen doen. Vanwege het hoge risico op bosbranden in deze droge zomer zijn vuurpijlen bij alle feesten verboden.

De deelnemers aan de ezelrace rijden op en neer door de hoofdstraat
De deelnemers moeten 4 keer op en neer rijden door de hoofdstraat. Foto Winy Schalke
Bijna botsing tijdens de ezelrace
Dit leidt soms tot (bijna) botsingen. Foto Winy Schalke

Niet eenvoudig

Het rijden op een ezel is niet eenvoudig. Vaak hebben de ruiters geen enkele ervaring. De ezels zijn niet altijd even gewillig en gaan soms achteruit in plaats van vooruit. Zonder zadel of teugels is het lastig om je evenwicht te bewaren, en zo nu en dan valt er dan ook iemand van zijn ezel. Toch gaat het er allemaal heel gemoedelijk aan toe.

Na afloop van de race is het nog tot diep in de nacht feest in Ancas.

Na de ezelrace staat een man met zijn ezel aan de bar
Deze man nam na de race zijn ezel mee naar de speciaal voor het feest opgebouwde bar. Gezellig! Foto Winy Schalke

Bekijk de ezelrace op video

Hier kun je een video van de race bekijken (1:59, item in het SIC journaal op televisie).
Schermafdruk sic video
(Bron: Sic Noticias en eigen observatie).

3 Replies to “Racen op een ezel”

    1. Fijn om te weten, Cees! Misschien wil je zelf ook nog wel eens iets schrijven voor Portugal Portal? Je bijdragen zijn van harte welkom.

  1. Arme ezeltjes.
    Moet je eens kijken wat voor een dikkerds er op gaan zitten.
    Die ezelruggetjes moeten veel aankunnen en zakken helemaal door.
    Ze moesten maar eens een mensenrace houden… en met dezelfde dikkerds op hun rug.
    Ezeltjes zijn niet zo sterk als altijd wel wordt beweerd, eens zakken ze gewoon door hun rug(getje).
    Dieren zijn levende wezens en voelen net zoveel pijn als de mensen alleen zij kunnen na hard werken niet naar de dokter en de keuring voor de WAO.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *