Vanmiddag kwamen Piedade en haar zus Inocência weer eens langs, met hun schapen. Het zijn er nog maar zes. Vroeger kwamen de dames altijd met z’n vieren. Maar Maria, de andere zus van Piedade is vorige maand overleden (vandaar dat nu ook Inocência in het zwart is gekleed) en de vriendschap met Olinda is over, waarom weet ik niet.
Uit de zakken van hun zwarte schorten toverden zij zowat een kilo heerlijke mandarijnen, van de boom van Piedades jongste dochter, Cristina.
Piedade heeft, samen met haar zus en broer, vroeger in ons huis gewoond. Wij hebben Quinta da Redonda van haar gekocht. Nog steeds heeft zij veel saudade (het Portugese woord voor heimwee, waar veel fado’s over worden gezongen) naar deze plek uit haar jeugd. Het weiden van de schapen is dan een goede gelegenheid om weer eens naar Redonda te komen.
