Ooit gingen wij vanuit Nederland naar Portugal. Waarom? Ik denk om de reden die we allemaal hebben! Natuurlijk de zon, maar ook de rust sprak ons erg aan. Na een werkzaam leven in Amsterdam lokte de vrijheid en de stilte van het niet al te platte land. Daarbij de mogelijkheid om een stukje grond te kunnen kopen waar je in de Randstad niet eens aan durfde te denken.
Door gastcolumnist Erik Smit van Quinta no Campo
Je begint aan de (ver)bouw van het huis. Zelf kunnen uitbreiden en opknappen, heerlijk. Natuurlijk komt er ook een moestuintje, want wat smaken die zongerijpte tomaten toch zoveel lekkerder dan die kasdingen uit Nederland. De tuin wordt aangekleed met prachtige struiken, palmbomen en bloemen die je ‘vroeger’ alleen in de bloemenwinkel zag, die heb je nu voor je deur staan.
Je geluk kan niet op. Zeker ook wanneer de buurman je dat lieve magere scharminkel van een hond aanbiedt. Alle tijd en ruimte voor een hond. Er volgen er meer. Net als de poezen, en ach dan nemen we ook maar kippen.
Tja en dan?
Na de euforie van de beginjaren, je hebt bovendien niet eens tijd om aan iets anders te denken dan je nieuwe bestaan, na die jaren komt het besef dat je ondanks al die vrijheid ineens erg vastzit op je droomplek.
Weg kunnen, al helemaal niet meer samen, is er niet meer bij. Wie past er dan op de beesten? Wie verzorgt je dierbare planten? Hoe overleeft de moestuin zonder water?
We vroegen buren en vrienden om te komen oppassen, maar dat bleek moeilijker dan verwacht. Toen ontdekte ik de website van voor-elkaar, een dierenoppasclub van echte dierenvrienden die graag iets voor elkaar doen met gesloten portemonnee. Een goed werkend en heel sympathiek systeem vonden wij.
Dat is al weer wat jaren geleden maar toch wil ik het delen. Ook een beetje uit eigen belang, want we merken dat veel van ‘onze’ oppassers graag langere tijd in Portugal willen blijven. Kan ik me iets bij voorstellen, de heen- en terugreis is lang voor misschien maar 2 weken oppassen. Een aansluitende plek vinden, vonden zij ideaal. Er staan gelukkig veel adressen door heel Portugal op die site, maar er zouden er meer bij kunnen. Dat maakt het voor ons Nederlanders en Vlamingen in Portugal een stuk eenvoudiger om een geschikte kandidaat te vinden.
Dus?
Neem zelf eens een kijkje op www.voor-elkaar.net
Het feit dat je onderling kunt informeren naar eerdere ervaringen maakt het heel betrouwbaar. Even mailen of bellen met dat andere oppasadres in Portugal om te horen of zij tevreden waren over die betreffende oppasser. Ervaringen uitwisselen geeft een heel reëel beeld.
Dus beste mensen, misschien is voor-elkaar ook voor jullie een goede oplossing. Wij zouden blij zijn met meer leden in Portugal. Kunnen we nog vaker even naar familie in Nederland.
Ik las over jullie in Portugal Portal. We zijn dus niet zo ver van elkaar af. Wij wonen in Setúbal en ik heb een grote groep en ook promo- en vakantiegroepen op Facebook. Wie weet hebben jullie er wat aan. De grote groep is:
NEDERLANDERS EN BELGEN IN PORTUGAL. En waar jullie zitten hebben wij onze podengo vandaan.
Leuk je te volgen.
Groeten,
Gabriela en Cees
Ook wij zijn aangestoken door het Portugalvirus. Na 2 leuke vakanties in 2015 en 2016 en na de rampzalige bosbranden van oktober 2017 hebben wij toch ook besloten om naar Portugal te gaan verkassen. Als het goed is in de loop van 2018. Wij zijn ons nu aan het voorbereiden. Veel lezen, navragen, onderzoeken, etc.
Het gaat ons eigen avontuur worden. Wij gaan onze eigen geschiedenis schrijven. Spannend.
Hallo,
Zitten jullie op facebook? Ik wel en doe daar veel. Heb een grote groep en hulpgroepen. Willen jullie lid worden, vraag vriendschap aan op facebook Cees van Eijk en ik maak jullie lid.
Groeten,
Cees van Eijk
En laat even wat horen. Heb ook huizengroepen met ook huizen in Portugal. Ook vele vrienden met huizen, beetje all over Portugal.
Ik las zojuist jullie berichtje. Kennen jullie het boek ‘Wonen en kopen in Portugal’ van P. Gillessen? Vast wel maar zo niet dan is dit een dikke aanrader.
Veel geluk en succes,
Jolanda
Wij hebben een aantal jaar op de huizenoppaswebsite van voor-elkaar gestaan. We hadden betrouwbare oppassers met een groot hart voor de dieren. We kregen bovendien onze woning schoner terug dan achtergelaten 😉
Bij ons in de buurt was een ander oppasadres waar zij, inderdaad Erik, aansluitend naar toegingen om o.a. te helpen met olijven plukken. Wij zijn nu terug naar Nederland, maar kunnen het netwerk van voor-elkaar iedereen aanraden.
Marianne.
Ik zag jullie al in mijn grote groep.
Erg leuk. Probeer contact te houden svp.
Gr
Cees van Eijk
Setubal
Dank voor je oproep Erik. Wij sluiten ons hier van harte bij aan. Wij hebben het geluk gehad om een paar keer op te kunnen passen in Portugal en mogen in december en februari weer. Maar 2 weken zijn inderdaad zo om en als we aansluitend op verschillende plekken zouden kunnen oppassen dan zou ons dat zeker uitkomen.
Beste mijnheer Van Eijk,
Mijn naam is Peter van den Berg en ik woon samen met mijn Portugese vrouw in Utrecht. Ik ben onlangs gepensioneerd. Wij willen in het eerste kwartaal van 2018 naar Portugal verhuizen en denken aan de stad Setúbal. Wij zijn daar vroeger wel eens geweest, maar dat beperkte zich tot een gezellig dagje uit.
Ik lees dat u in Setúbal woont. Wij zijn op zoek naar informatie over Setúbal. Met name: wat zijn goede en minder goede buurten om te wonen. Een appartement kopen is niet zo ingewikkeld, maar een “goede” locatie (op afstand) vinden wel. Heeft u informatie voor mij ? NB. Ik zit niet op sociale media, zoals Facebook.
Vriendelijke groet,
Peter van den Berg
Beste Pieter,
hier mijn mailadres
vaneijkcornelis@gmail.com
Mail mij Uw vragen, ik heb contacten met makelaars.
Ik hoor wel van U.
Groeten,
Cees van Eijk