In de meeste dorpen en steden in Portugal worden markten gehouden, zo ook in Arganil. Elke donderdag is daar een gezellige markt. Voor ons vaste prik om deze markt te bezoeken als we in Portugal zijn.
Op deze markt kun je schoenen, kleding, beddengoed, meubels, tassen, plastic teilen en bakken in alle kleuren en maten, gereedschappen, keukengerei en wat al niet meer kopen.
In de overdekte markthal wordt fruit, groenten en vlees en vis verkocht. Buiten de hal is een standplaats voor particulieren die groenten en fruit uit eigen tuin verkopen. Dit zijn meestal oude vrouwen die hier iets hopen te verkopen. Als je bij ze langsloopt wordt je smekend aan gekeken om toch alsjeblieft iets bij hen te kopen. Dit doen we dan ook vaak, wat eieren en fruit hebben we altijd wel nodig.
Op een aparte gedeelte staan de zigeuners al schreeuwend hun waar aan te prijzen. T-shirts, bloesjes en topjes voor drie euro, spijkerbroeken voor tien euro. De kwaliteit is er ook wel naar… Meestal staan er veel vrouwen tussen de kleren te graaien, ik doe daar graag aan mee.
Verderop is er nog een gedeelte waar planten en fruitbomen en bakken vol sla-, kool-, tomaten- en paprikaplanten worden verkocht. Ook hier is het altijd erg druk. En dan is er nog levende have te koop, kippen, ganzen, eenden, kalkoenen, konijnen en soms jonge honden!
Kippen voor de buurvrouw
We kwamen op een geweldig idee om twee kippen te kopen voor onze buurvrouw. We zochten twee uit die over een maand eieren gaan leggen. Helemaal blij liepen we binnen de kortste keren met een doos met twee kippen en een zak kippenvoer en allerlei andere boodschappen over een erg warme markt. En we moesten nog de halve markt over… Beetje te vroeg gekocht? De boodschappen brachten we naar de auto, maar de kippen moesten we wel verder meesjouwen, het was veel te warm in de auto.
Café
Even koffiedrinken zat er ook niet in, we zagen het niet zitten om het café in te gaan met een doos met kippen. Al is dat hier niet zo vreemd, want de mensen lopen met van alles het café binnen om even staande een espresso te drinken.
Dus maar naar huis en op weg naar de buurvrouw. Ze vond het prachtig en was erg blij met de kippen. Samen brachten we ze naar het kippenhok, waar een oude kip zich snel uit de voeten maakte. De buurvrouw moest ze even vasthouden in de handen, en straalde van oor tot oor.
Later in de middag kwam ze bij ons, altijd gezellig, even praten. Ze vertelde dat ze het hok had schoongemaakt en dat de kippen al wat hadden gegeten en gedronken en dat ze zich wel thuis voelden. Als ze tegen ze praatte, tokten ze terug! Helemaal goed dus,
Wijn genoeg!
Tijdens ons verder verblijf kwam ze ons elke dag even vertellen hoe het met de kippen ging en deed dan voor hoe ze voer pikken en hoe ze “tokken”. Ze geniet duidelijk van de kippen, en is erg dankbaar, vraagt steeds of we nog olijfolie en wijn hebben. Wijn hebben we genoeg! We moeten haar misschien eens op een vriendelijke manier zeggen dat we de wijn niet zo lekker vinden, anders blijft ze maar flessen brengen.
hahaha proost!