De plattelandsgebieden van Europa lopen leeg, waardoor er ruimte ontstaat voor terugkeer van de wildernis. Het wereldnatuurfonds, ARK natuurontwikkeling en Wild Wonders of Europe startten het project Rewilding Europe.
Het institute for European Environmental Policy (IEEP) publiceerde een rapport over de trek van de plattelandsbevolking naar de stad. Jonge mensen willen niet meer voor een klein loontje achter een kudde geiten lopen, ze willen ook veel geld verdienen in de dienstensector en een iPhone hebben.
De onderzoekers van IEEP voorspellen dat er in het jaar 2030 nog eens bijna 17 miljoen hectare aan plattelandsgebieden verlaten zal zijn, met name in Spanje, Portugal, delen van Finland en Zweden en de hoger gelegen gebieden in Frankrijk, Italië en Centraal-Europa. In 2020 zal 80% van de Europese bevolking in steden leven en wonen.
Die demografische ontwikkeling biedt volgens bovengenoemde natuurorganisaties unieke kansen voor een wilder Europa. Als je niets doet met de verlaten gebieden worden ze overwoekerd door bos. Wilde grazers kunnen dit tegengaan en zo voor variatie zorgen. Deze kuddes kunnen weer bejaagd worden door roofdieren, als wolven, beren en lynxen.
De afgelopen 40 jaar hebben natuurbeschermingsorganisaties, maar ook deze ‘landvlucht’ ervoor gezorgd dat diverse populaties diersoorten, zoals beren, lynxen, wolven, elanden, Europese bizons, herten en zeearenden zich spontaan hebben hersteld. Ook voor allerlei planten creëert dit nieuwe kansen.
De natuur van Europa kan zo spectaculair worden dat er een basis wordt gelegd voor een nieuwe plattelandseconomie, gebaseerd op toerisme. Het kan hier in Europa net zo worden als in Yellowstone en Serengeti. Er kunnen lodges gebouwd worden van waaruit safari’s georganiseerd worden.
Vijf voorheen agrarische gebieden, waaronder West-Iberia (Spanje en Portugal) krijgen als eerste geld en andere hulp om zich in dit kader van Rewilding Europe verder te ontwikkelen tot een levensvatbare economie, die gestoeld is op natuurontwikkeling.
Ikzelf woon ook in zo’n leeggelopen dorp en vraag me af hoe lang de tradities nog levensvatbaar zijn. Die paar boerenfamilies in mijn dorp met hun 5 of 10 koeien en een paar geiten of schapen kunnen blijven bestaan mede dankzij de subsidies van de EU. Opvolging is er niet, op een enkele uitzondering na.
Ik ben dan ook zeer verheugd over dit initiatief van deze natuurorganisaties. Niet alleen omdat het nieuwe kansen biedt voor jongeren, maar ook omdat er door deze ontwikkeling hopelijk een mentaliteitsverandering ontstaat, waardoor men anders naar de natuur, dieren en planten gaat kijken. En uiteindelijk dit leven gaat respecteren en waarderen.