Er is geen vogel die mij zo doet verlangen naar het voorjaar als de exotisch ogende bijeneter met zijn rijk gekleurde verenkleed. Deze warmteminnende insecteneter overwintert in zuidelijk Afrika en arriveert in Portugal rond de maand april om te broeden en de jongen groot te brengen. Om in het najaar weer te vertrekken naar het overwinteringsgebied in Afrika.

Foto Kees van der Klauw

Insecten

Ze hebben hun naam te danken aan de belangrijkste voedselbron, de bij. Verder staan op het menu grotere insecten zoals hommels, wespen, sprinkhanen en libellen. Daarom houden ze van warme gebieden met extensieve landbouw en bloemrijke weilanden waar deze insecten voldoende voorkomen. De bijeneter wrijft de bijen en wespen voor het opeten langs een tak om de angel onschadelijk te maken.

Ze komen meestal voor in groepen en broeden in kolonies. De bijeneter maakt holen van wel een meter lang in oeverwanden en zandafgravingen om daar tussen 4 tot 10 eieren uit te broeden, maar gemiddeld 5 eieren.

Foto Kees van der Klauw

Perfecte locatie

Op een dag was ik aan het rondkijken bij het plaatsje Crato, in de buurt van Portalegre, en ontdekte een zandafgraving met grote hopen zand en grind. Even goed gekeken en ja hoor, in de zandhoop zag ik al de ronde gaten van de holen zitten. Niet veel later zag ik ook de bijeneters rondvliegen. Op de plaats waar het zand uitgegraven was had zich een klein meertje gevormd wat goed bijdroeg aan een perfecte habitat voor de bijeneters. Er waren enkele mensen aan het werk, ik probeerde aan hen uit te leggen dat ik graag de bijeneters wilde fotograferen en ik probeerde daarbij zelfs een vogel te imiteren door met mijn armen vliegbewegingen te maken. Ik had de indruk dat ze me wel begrepen en breeduit lachend om mijn vogelimitatie werd er instemmend geknikt.

Bijeneters speuren continu de omgeving af naar vliegende insecten die ze dan met speels gemak uit de lucht plukken. Foto Kees van der Klauw

José

De volgende dag besloot ik mijn geluk te beproeven op de net ontdekte locatie. Bij een boom plaatste ik wat strategische takken in de grond in de hoop dat er een of meerdere bijeneters op wilden gaan zitten. Zelf nam ik plaats onder een boom die voor verkwikkende schaduw zorgde. Het plan bleek goed te werken en ik ging helemaal op in mijn pogingen het perfecte plaatje te maken.

Daarom was de schrik des te groter toen ik plotseling een stem achter mij hoorde. Oeps, dacht ik, zeker de eigenaar die komt informeren wat ik aan het uitspoken ben. Toen de persoon in kwestie de schrik op mijn gezicht zag, werd zijn toon wat milder. Hij vertelde dat hij dit plekje ook ontdekt had en er ook regelmatig fotografeerde. Nadat ik het een en ander had uitgelegd was het ijs gebroken en hebben we als vogelaars onder elkaar tot de schemering inviel ervaringen uitgewisseld.

Hij vertelde dat zijn naam José was en hij advocaat was in Portalegre, hij had in de buurt van zijn huis een vogelhutje. Ik werd uitgenodigd om een keer in zijn hutje te komen fotograferen wat uiteraard in dank werd aangenomen door mij.

Foto Kees van der Klauw

Ramp

Op de laatste dag voor mijn vertrek uit Portugal besloot ik nog een middag de bijeneters te gaan fotograferen. Bij mijn nadering van de afgraving ontwaarde ik ongewone bedrijvigheid op het terrein. Dichterbij gekomen zag ik grote machines staan in de buurt van de zandhoop met daarin de holen van de bijeneters. De schrik sloeg me om het hart. Een grote bulldozer was bezig de zandhoop op een vrachtwagen te laden.

Een moment was ik uit het veld geslagen maar besloot toen terstond contact op te nemen met José. Na mijn verhaal verteld te hebben, antwoordde hij berustend dat dit niet de eerste keer was dat dit gebeurde en hij diverse pogingen had ondernomen om hier iets tegen te doen maar tot nu toe tevergeefs.

Foto Kees van der Klauw

Opwarming

De bijeneters komen, waarschijnlijk geholpen door de opwarming van de aarde, steeds noordelijker voor en tegenwoordig zelfs ook in Nederland. Ook broeden een aantal paartjes in ons land, maar dan wordt de locatie strikt geheim gehouden en beveiligd. Zoals bijvoorbeeld een broedlocatie van de bijeneter met een klein aantal paren in het zuiden van ons land die met hekken is afgezet.

Met José is het contact gebleven en bij een bezoek aan Portugal staat een ontmoeting met hem altijd op de agenda.

Bijeneter met een zojuist gevangen hommel.. Foto Kees van der Klauw

Voortbestaan

De bijeneterpopulatie loopt wat terug maar niet verontrustend. Ze zijn geen bedreigde soort en komen niet op de rode lijst van uitstervende vogelsoorten voor. Ondanks dat ze spijtig genoeg in de overwinteringsgebieden door imkers afgeschoten worden. Zolang er nog voldoende grote insecten zijn in onder andere Spanje en Portugal redden ze het wel. Het verenkleed van de man en vrouw is gelijk, op het eerste oog is er geen verschil te ontdekken.

18 Replies to “Boswachter Kees – de bijeneter”

    1. Dank je Hanneke om tot goede resultaten te komen is het vaak uren maken en veel geduld maar dan is het resultaat er ook naar en dat maakt alles goed.
      Groet Kees

    1. Fijn dat jullie genoten hebben van het verhaal Hans en Margot.
      Mijn Portugese vogelvriend José heeft het verhaal inmiddels ook gelezen.
      Hij mailde nog naar mij dat omdat het nog redelijk vroeg in het voorjaar was, de kans aanwezig was geweest dat de Bijeneters elders nog een tweede poging om te broeden hebben gedaan.
      En dat ze volgens hem nog jongen grootgebracht kunnen hebben!
      Groet Kees

  1. Wat een schitterende foto’s Kees!
    En een mooi en duidelijk verslag van je ervaringen met de bijeneters. Ik heb er weer iets bijgeleerd. Dankjewel!

  2. Beetje late reactie, nu pas kunnen lezen. Maar ik genoot alsnog van je interessante verhaal en vooral van je fantastisch mooie foto’s Kees! Bedankt! Ik hoop deze prachtig gekleurde bijeneter nog eens in het echt te kunnen zien hier bij ons in midden Portugal! We zitten er klaar voor met onze verrekijker!!!

    1. Als je goed op let op de vogels in de tuin of in de omgeving dan zal je ongetwijfeld de bijeneters te zien krijgen.
      Groeten Kees

  3. Boeiend verhaal Kees, prachtige foto’s van deze zeer kleurrijke vogels op de door jou geplaatste takken, maar dan als klap op de vuurpijl een bijeneter in vlucht dat is de wens van menig vogelfotograaf …
    Groet Marleen

  4. Mooi verhaal Kees, ik ben nu 85, maar hebt nog nooit van bijeneters gehoord,
    Mijn vader was vroeger imker en gaf lezingen op open scholen voor kinderen.
    Kan je nagaan, zo zie je maar weer je bent nooit te oud om te leren.
    Mooie foto’s en verhaal, ik ga ook eens op zoek, als ik er ben.
    Groetjes Jean-luc.

    1. Dank je wel Jean-Luc, fijn dat je genoten hebt van het artikel en dat het verhaal herinneringen oproept.
      Groet Kees

  5. Bijeneters zijn inderdaad prachtige vogels en dankzij dit verhaal weten we weer meer over ze. Héle mooie foto’s, mooi vastgelegd (met waarschijnlijk heel veel geduld)!!!
    Bedankt.

    1. Om mooie foto’s te maken is er inderdaad veel geduld nodig en het lukt niet altijd, maar uren maken en veel tijd er in steken is ook belangrijk.
      Groeten Kees

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *