Portugal Portal

Sinds kort wonen wij in Aveiro. Dat wil zeggen, we hebben voor vier maanden een appartement gehuurd in hartje centrum. Het historische centrum van Aveiro wel te verstaan. Hier staat op de hoek van het pleintje elke dag een mevrouw die gepofte kastanjes verkoopt. En iets verderop een mevrouw die koek en snoepgoed verkoopt. En in de straat parallel aan het kanaal struikel je niet alleen over de mooie Arte Nova-panden, maar ook over de aanbieders van dé specialiteit van deze stad: ovos moles.

Tot zover niks vreemds. Tot afgelopen week. We hadden ze al wel gezien, maar hadden er niet veel aandacht aan besteed. Er hingen hier en daar posters achter de ramen van de lokale ondernemers. Een A4-tje in kleur met daarop een wat oenig mannetje. En een programma van pak ’m beet een dag of vijf. Sommige postertjes hingen op kniehoogte, zoals bij ‘onze’ slager. En bij het winkeltje – waar ze ansichtkaarten verkopen en t-shirts met I love Aveiro – was het postertje na sluitingstijd zonder verlichting en verstopt achter de lamellen vrijwel niet meer te zien. Dus zo belangrijk kon het aangekondigde festijn het niet zijn. Mis.

São Gonçalinho, dat bleek de man op de posters, is in Aveiro een held. Of misschien wel nog meer dan dat. De heilige heeft een status groter dan Eusébio en CR7 bij elkaar. Tenminste, voor vijf dagen lang aan het begin van januari. Optredens, feest, vuurwerk en elke dag gooien de inwoners van Aveiro tot in de late uurtjes harde gesuikerde discusvormige koeken – cavacas geheten – naar beneden vanaf de balustrade van de kapel São Gonçalinho.

Dat doen ze niet voor niks, want op het plein voor de kapel staan hun stadgenoten de cavacas op te vangen met omgekeerde paraplus en creatief gemaakte visnetten aan stokken, die dienen als een soort van schepnet. De één nog langer dan de ander. Daaromheen staan weer honderden mensen het bijzondere schouwspel te bekijken. En als je denkt dat dit schouwspel snel verveelt, kom dan volgend jaar eens meekijken. Urenlang kijkplezier en gezelligheid gegarandeerd.

Daarom sla ik volgend jaar oud en nieuw over en ga me voorbereiden op vijf dagen feesten voor São Gonçalinho. Dan meng ik me gewapend met paraplu of zelfgemaakt schepnet in de strijd om de gesuikerde, harde koeken. En hoop ik meer te weten te komen over deze traditie. Het was er afgelopen week namelijk niet van gekomen om er onderzoek naar te doen… door pure verbazing.